Van juli 1998 tot augustus 1999 heb ik een reguliere 9 tot 5 baan bij een ontwerpbureau in Amsterdam. Het is een leuk, jong, creatief bureau dat gevestigd is in een heel oud pand aan een dijk in het oosten van Amsterdam. Ik woon in die tijd in Amsterdam-West. Iedere ochtend fiets ik dwars door de stad naar mijn werk, zo’n 10 kilometer, waar ik ongeveer 45 minuten voor nodig heb.
Het is in diezelfde tijd dat ik mijn allereerste digitale camera koop, een Apple Quicktake. Als de batterijen helemaal zijn opgeladen, kan ik ongeveer 24 foto’s maken met die camera. Dan zijn de batterijen leeg en moet ik ze opnieuw opladen. Meestal fotografeer ik met de camera alleen in de directe omgeving van mijn woning, zodat ik de camera meteen weer kan opladen als de batterijen leeg zijn, maar een aantal keer heb ik de camera meegenomen op de fiets naar mijn werk.
24 foto’s was precies genoeg om de weg naar mijn werk vast te leggen. Je moet een beetje nadenken welke foto’s je precies neemt en iedere foto maar één keer nemen, maar dat was ik wel gewend, want in de jaren daarvoor fotografeerde ik altijd met een analoge camera, waarbij op één rolletje maar 36 foto’s kunnen en het vervolgens veel geld kost om die 36 foto’s te laten ontwikkelen. Ik was het gewend om maar een beperkt aantal foto’s te kunnen nemen.
Vijf keer heb ik de weg naar mijn werk vastgelegd. En onbewust (of misschien ook wel bewust) maakte ik daarbij vaak dezelfde foto’s, van mijn straat, van mijn fiets, van de enorme brug waar ik iedere dag overheen fietste en van de tramrails waar ik onderweg langskwam. Begin augustus stopte ik met werken bij het bedrijf en vertrok ik naar Oostenrijk. Pas nadat ik gestopt was zag ik de overeenkomsten in de foto’s en maakte ik een website met het materiaal. Het was een van de eerste pagina’s op mijn eigen website cym.net. Ik was in die tijd nog erg zoekende wat ik precies op mijn eigen website wilde plaatsen. Dit zijn vier pagina’s waar ik altijd erg trots op ben geweest. Ze staan nog altijd op mijn website, in dezelfde vorm hoe ik ze toen gemaakt heb, al heb ik ze ooit een keer verhuisd van mijn website cym.net naar mijn website cym.space.
http://www.cym.space/work/amsterdam/
Ik kreeg in die tijd zelfs een keer een e-mail (in het Engels) van iemand die vroeg of hij de foto van de tramrails van het Leidseplein (van 6 augustus 1999) in hogere resolutie kon krijgen, omdat hij de foto graag als achtergrondbeeld van zijn bureaublad wilde gebruiken. Ik heb daar nooit op gereageerd. Ik was nooit bezig met het verkopen van mijn foto’s, ik maakte foto’s en maakte daarmee websites, maar ik dacht er eigenlijk nooit over na hoe je daar eventueel ook geld mee zou kunnen verdienen. Als iemand je een mail stuurt, betekent dat dat er waarschijnlijk meer mensen zijn die dat best een mooie foto zouden kunnen vinden en die foto misschien ook wel als achtergrond van hun bureaublad zouden willen gebruiken, maar dat ondernemerstalent, om daar op die manier iets mee te doen, heb ik nooit in mij gevonden.
Ik heb die persoon ook nooit de foto in hogere resolutie gestuurd. Ik wilde de hogere resolutie niet zomaar weggeven, zomaar iemand sturen die er in een e-mail om vraagt. Ik heb de foto ook niet in heel veel hogere resolutie dan hoe die op de website staat, maar 640×480 is nog altijd 3x beter dan 200×150 pixels. De camera die ik toen gebruikte, de Apple Quicktake, maakte foto’s maximaal in het formaat 640×480. Maar in die tijd was dat natuurlijk ook de resolutie van het gemiddelde beeldscherm, dus als achtergrondfoto voor je bureaublad zou dat zeker voldoende zijn geweest.
Ik heb de QuickTake 200 gebruikt voor de foto’s. Ik moet de originele camera nog steeds ergens in een doos hebben liggen.
Lees hier meer over de Apple QuickTake 200:
https://en.wikipedia.org/wiki/Apple_QuickTake
